Brandrode runderen

Brandrode runderen hebben een unieke aftekening en een herkenbaar exterieur. Ze zijn gehoornd, egaal diep donkerrood of bruinrood van kleur met witte aftekeningen: een witte kol, een witte buik, een witte staartpunt en witte sokken of onderbenen. De neusspiegel is blauwzwart. Aan de kop en de poten neigt de kleur naar zwartachtig rood. Vanwege deze geblakerde kleur is de naam ‘Brandrood’ ontstaan. Brandrode runderen zijn middelgroot en evenredig gebouwd. Het zijn rustige en vriendelijke dieren. Zowel voor elkaar als voor de mens. Dit maakt ze goed hanteerbaar.

Door hun robuustheid en hoge weerstand tegen ziekten hebben Brandrode runderen hardheid en een lange levensverwachting. Ze zijn sterk en sober, kunnen zich goed aanpassen en zijn goed bestand tegen voederovergangen en wisselende weersomstandigheden. Het Brandrode rund bezit goede overlevingseigenschappen. Ze zijn zelfredzaam en blijken redelijk winterhard, wat hen ook geschikt maakt voor jaarrond natuurbegrazing.

Door deze combinatie van eigenschappen passen Brandrode runderen prima op onze natuurinclusieve boerderij.

Nog een pluspunt: onze runderen zijn iconen in het landschap. Heel herkenbaar.

De dichter is een koe

Gras… en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben – de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt die koe ondersteboven?
Het hek waartegen ik mij schuur
wordt oud en glad en vettig op den duur.
Voor kikkers en voor kinderen ben ik schuw
en zij voor mij: mijn tong is hen te ruw,
alleen de boer melkt mij zo zalig,
dat ik niet eenmaal denk: wat is hij toch inhalig.
’s Nachts, in de mist, droom ik gans onbewust
dat ik een kalfje ben, dat bij de moeder rust.

Gerrit Achterberg (1905-1962)